Tempel livet som junior munk

Etter fransk mannen kom til tempelet vart da med ein gang
litt lettare aa bu i tempelet. Som kanskje mange ikkje veit saa er da strengt
hiraki system inne i templa. Som junior munk kan du ikkje snakka direkte til munkane eller andre gjester, du maa gaa gjennom systemet som er og snakka fyrst med han som begynte fyrst som junior munk og saa gaar da vidare gjennom han til munkane osv. Men naar fransk mannen kom kunne me snakka oss imellom og da hjalp veldig med livet i tempelet, sidan da var ikkje saa mange som kunne engelsk i tempelet. me begynte og studere koreansk sammen, og naar da var kamera som kom for og filma oss hjalp da litt og vera 2 utlendinger i tempelet. sammen saa er mange morsome historier som me har opplevd.
ein gang vart me filma naar me arbeida, eg vart interjuva og han driv paa og hoyrte paa mens han kuttet med haanda med sigda. Da var da berre og gaa ned paa rommet og setta plaster paa. Men for da meste foelles som om me har bygd opp tempelet under den tida me har vert der. da var ei gang vegen i tempelet forsvant under regn tida og naar den var over maatte me fiksa opp igjen alt som var oydelagt. Den tida trur eg me jobba meira enn noen gang tilsammen. Fiksa veg og bygga ny vantn veger, men naar me har noko og gjera paa gaar tida mykje fortare og heimlengsel og slikt faar du ikkje tid til og tenkja paa. naar me ikkje har noko og gjera paa vert gaar tida mykje saktare og du begynner og tenkja mykje meira, og da er da mange rare tanker som dukker opp. men det skal eg skrive meir om seinare, tankar og foeleser som du opplever med eit liv i eit tempel.