onsdag 21. juli 2010
Tempel livet i begynnelsen
Etter eg var ferdig med 3000 bukk, skulle eg gaa ned dei 108 trappe trinna, var vanskeleg nok og gaa, men aa gaa ned ei trapp var mykje verre. Tokk meg 5 minuter og gaa opp foelte ut som ein halv time paa turen ned igjen. Naar eg kom ned igjen vart eg moett av ein "heangja" junior munk som skulle klippe haaret mitt. Aa klippa alt haaret og etter paa barbere hodet med hoevel var ganske rart fyrste gongen. Naar eg var ferdig barbert var det aa kle paa seg heangja kleda, var ein spesiel metode og kle paa seg. Var vanskeleg i begynnelsen, men vart enklare etter kvart. tenkte eg var ferdig med aa bukke for ei stund fram over men nei det var eg ikkje.
Naar eg gjekk opp for aa ha kvelds boen paa kvelden oppdaga eg at me utfoerer mange bukk under kvar boen og ikkje berre det me maatte ogsaa sitte paa knea. I begynnelsen var eg ikkje saa myk saa eg endte opp med veldig vonde kne og taarer som randt. Naar ein heangja som satt ved sida av meg saag dette viste han ein metode som skulle hjelpa mot smerta. Det var og sleika seg paa fingen og roere med nesen. Eg fant fort ut at det ikkje hjalp saa veldig mye. Etter boenen var ferdig var det og gaa ned paa rommet mitt og oeve paa boene som me har. Maa kunne dei utanat for aa kunne gaa paa morgen og kvelds treninga for kampkunsten" Sonmudo".
Etter nokre dager bestemte stormunken seg for at eg kunne gaa paa morgen og kvelds treninga. Endeleg faa lov til og gaa paa treninga var veldig stort, men i begynnelsen var det bare og sjaa paa og prove saa godt du kunne. Sidan da var berre ein som kunne engelsk i tempelet og for den meste av tida var opptatt og som junior munk kunne eg ikkje snakka med andre enn andre junior munker. saa eg bestemte meg for aa laere da koreanske spraaket. Var vanskelegare enn da eg hadde tenkt meg, saa i begynnelsen laerte eg meg enkle utrykk som takk for maten "잘 먹었습니다" god dag "안녕하세요" og andre utrykk for arbeid. Ellers saa gjekk da i tegnspraak, og leggja god vilja i naar dei provde aa forklare noko til deg. Stormunken hadde sakt til meg at den stunda eg kom til og vera i tempelet vil eg bli interjuva masse. Tenkte ikkje saa mykje paa da men nokre veker etter paa kom da eit kamera team som ville filma oss. var ikkje heilt klar for da, men endte opp med og visa eit kampkunst moenster som eg hadde nettopp begynt aa laera. Eg fant fort ut at du laerte mykje meira naar dei kom og filma oss, saa du gleda deg litt kvar gong til dei kom.
Etter kvart vart da ogsaa fleire templestay gjester som du vart satt til og vise rundt. var veldig kjekt for da fekk du nokon og snakka med.
etter 4-5 maanader kom da ein fransk mann som vart buande som meg.
men da vil eg skriva meir om seinare.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar